Zęby mądrości, czyli tzw. ósemki, wyrzynają się najpóźniej – zwykle między 17. a 25. rokiem życia. U części osób nie sprawiają żadnych problemów, ale u innych mogą powodować ból, stan zapalny czy nacisk na pozostałe zęby. Powszechnie uważa się, że najlepiej je usunąć, zanim sprawią kłopoty. Jednak czy ekstrakcja zęba mądrości zawsze jest konieczna? Każdy przypadek wymaga indywidualnej oceny, dlatego tak ważna jest konsultacja z doświadczonym dentystą, który oceni sytuację kliniczną i zdecyduje o dalszym postępowaniu.
Kiedy ekstrakcja ósemki to konieczność?
Dentysta najczęściej zaleca usunięcie zęba mądrości w przypadku jego nieprawidłowego ułożenia (np. zatrzymania w kości), braku miejsca w łuku zębowym lub częstych stanów zapalnych dziąseł wokół ósemki (tzw. pericoronitis). Problemem mogą być również torbiele, które tworzą się wokół zatrzymanych zębów, nacisk na sąsiednie zęby prowadzący do ich przesuwania, a także próchnica trudna do leczenia ze względu na trudny dostęp. Ekstrakcję zaleca się również wtedy, gdy ząb mądrości nie bierze udziału w żuciu, a jego obecność niesie więcej ryzyka niż pożytku – szczególnie przed planowanym leczeniem ortodontycznym.
Kiedy można uniknąć usunięcia zęba mądrości?
Nie każda ósemka musi zostać usunięta. Jeśli ząb wyrżnął się prawidłowo, nie powoduje bólu ani nie zagraża innym zębom, może pozostać na swoim miejscu. Kluczowe jest jednak jego regularne monitorowanie – zarówno poprzez badanie kliniczne, jak i zdjęcia rentgenowskie. Dentysta może również zalecić zachowanie zęba mądrości, jeśli jest on zdrowy i może w przyszłości posłużyć jako filar pod most protetyczny. W wielu przypadkach decyzja o ekstrakcji zależy od całego kontekstu – stanu jamy ustnej, wieku pacjenta, planowanego leczenia i możliwości higienicznych. Dlatego nie warto działać pochopnie – konsultacja ze specjalistą pozwoli ocenić, czy usunięcie ósemki to faktycznie najlepsza decyzja.
